Węgorz (Anguilla anguilla)

 

 

 

 

 

Rozmiar:
samce długość do 40 cm
samice długość do 100 cm
samce masa do 200 g
samice masa do 1,5 kg

 

Wymiar ochronny: 50 cm

Możliwość zabrania z łowiska w ciągu doby: 2 szt.

Okres ochronny: od 15 czerwca do 15 lipca

 

Jak wygląda:

Węgorz z wyglądu jest podobny do węża, posiada długie ciało. Nie ma płetw brzusznych, natomiast płetwy grzbietowa, ogonowa i odbytowa są ze sobą połączone. Grzbiet w kolorze zielono brązowawym lub szaro brązowawym, brzuch żółtawy (węgorz żółty). Po osiągnięciu dojrzałości płciowej węgorz ma szarawo zielony grzbiet i brzuch srebrzysty, połyskujący (węgorz srebrzysty). Średnia długość łowionych okazów to troszkę ponad pół metra. Małe rybki, raki i większa fauna denna to przysmak węgorzy.

 

Okres połowu (Kiedy najlepiej łowić):

Okres połowu węgorza trwa od maja do września, z tym że letnia, ciapła pogoda wyraźnie dodatnio wpływa na intensywność jego żerowania.Węgorze lubią pogodę gorącą, parną. Najlepsze brania, biorąc pod uwagę dobę są wieczorem i w nocy. Nie znaczy to, że dzień jest złym czasem połowów ? gorące południe, to też dobry moment. Zwracając uwagę na sezon, węgorze biorą od początków wiosny do późnej jesieni. Węgorze unikają światła i dlatego w ciągu dnia pozostają w ukryciu, zagrzebane w mule lub w zaroślach. Nocą stają się aktywne, wychodząc na żer, aby o świcie ponownie wrócić do swojej kryjówki. Podczas złej pogody i przy wzburzonej opadami wodzie węgorze pozostają aktywne przez cały dzień. Żywią się małymi rybkami, ikrą, żabami, pijawkami, mieczakami oraz padliną. Potrafią żyć w wodzie o małej zawartości tlenu. Najlepsze godziny połowu to okres od zmierzchu do północy oraz o świcie.

 

Przynęta:

dżdżownica polna, dżdżownica kalifornijska, rosówki, żywiec, martwe rybki, kawałki wątroby. Z ryb węgorz najchętniej bierze na te ryby, które występują w danym zbiorniku wodnym. A jeśli inne to w kolejności: okoń, jazgarz, głowacz, śliz, piskorz, koza, kiełb, strzelba, słonecznica. Ryby te nie powinny być większe niż 8-10 cm. Dobrze jest używać kawałków mięsa rybiego lub tzw. rybich ogonków. W łowisku, w którym przeważają węgorze wąskogłowe używamy jako przynęty robaków, a tam gdzie są szerokogłowe raczej ryby.

 

Zanęta:

Dobrze sprawdza się pellet na węgorza. Zanętę można również wykonać samemu, używając do tego krwistej zmielonej wątróbki pomieszanej z ziemią.

 

Metody i techniki połowu (Jak łowić):

Jest to ryba przydenna polecana jest tutaj metoda gruntową, niekiedy spotkać się również można z metodą spławikową. Należy pamiętać, że sprzęt musi być solidny i mocny. Węgorz jest szybki i zwinny, a przede wszystkim lubi wprowadzać wędkarzy w kłopot owijając swoje ciało o wszelakie wodorosty, gałęzie itp. Ryby te połykają haczyki głęboko, więc po złapaniu węgorza lepiej jest haczyk odciąć. Krew węgorza zawiera szkodliwy jad, dlatego trzeba uważać na skaleczenia. Najlepszym okresem połowu są miesiące letnie, najlepsza metoda to połów gruntowy. Gdy usłyszymy sygnał brania dzwonek sygnalizator elektroniczny odczekujemy parę sekund zanim wykonamy zacięcie. Następnie szybko i sprawnie wyciągamy rybę. Przy połowie węgorza nie należy wdawać się w zbyt długą walkę. Węgorze są padlinożercami, toteż najlepiej skusić je do brania martwą rybką lub pęczkiem dżdżownic, zarzucanymi blisko brzegu, przy którym węgorze żerują w nocy. Można użyć małej martwej rybki długości do 8 cm (gdy łowimy w jeziorze wybieramy płoć, gdy w jeziorze kiełbia). Nacinamy ją lub przepaławiamy, by wydzialała soki, które swym mocnym zapachem przywabią węgorza.

 

Zestaw:

Gruntowy – wędzisko o długości od 3 do 4,5 metra, żyłka od 0,28 do 0,35mm, przypon, haczyki z długim trzonkiem od 6 do 8 numeru. Na dużych rzekach wyrzuca się przynętę na duże odległości. Stosuje się obciążenie od 10-40 g, w zależności od siły prądu, a jako przynętę można użyć dużych dżdżownic lub rosówek. Zamiast robaka można założyć martwą rybkę w postaci kiełbia albo małej uklei.

 

Łowiska:

Jako, że węgorze są rybami wędrownymi, możemy je spotkać praktycznie w każdym miejscu. Węgorze najbardziej upodobały sobie wody ciepłe, zarośnięte roślinnością, o mulistym dnie, ale możemy też je spotkać w wartkich rzekach, szczególnie wśród konarów drzew i innych kryjówek.